Cara Nadia
pensionèeda
Per la pensione di Nadia Davolio
Cara Nadia,
t ii rivèeda a la
pensiòun
dòop tant aan èd tribulasiòun.
T i rivèeda a un bèel
traguèerd!
Ma te n déev avéer
pasiòun
a n sarà mìa tròop
tèerd,
pè tirèer la tó
pensiòun!
Fra biiro, fóoi e
quadèeren,
fra vistìi da istèe e da
inèeren,
cun taanta chèerta ch la
giira…
chè a n gniiva màai più
siira!
Sinndegh, asesóor e
dirigìint…
t èe servìi taanta èd
cla giint!
Bóorsi, pièeghi,
strasabàal, spacamaròun
l’éera pròopia ‘na bèela
procesiòun.
Fra impieghèe, operaari
e capufissi
tutt i dè… un bèel
suplissi!
Mò savìi v s i t faan pinsèer?:
“Andèe bèin tutt a caghèer!
Chè la vitta l’è una sóola!
E l’è giùssta ch mè a v móola!
Dòop avéer taante gudùu,
mè a v diggh ch a ciàap al duu!
Giunto il giorno è finalmente,
vi saluto cara gente!
Sé! Però… piàan…
a m sèint comòosa… insòmma, insòmma,
dòop avéer pasèe taant aan
ind al Palàas èd Gòmma!”
**
Cara Nadia,
mè a suun Dorri, al
scribachìin,
e da raader a suun fiin,
mò a gh è un quèel ch a
nn ò capìi:
tè comunissta e mè
democristiàan,
cumma òmmia faat, pasèe
taant aan,
a finìir dèinter al
stèss partìi!
Mauro D’OraSi
Carpi, 17 dicembre 2014
Nessun commento:
Posta un commento
grazie